Gunnlaugur Hólm Sigurðsson

U-111 ……… ..1944 ……… SÍÐASTA FERÐ, MEDICINE HAT.

Kurt Schoenthier

  „Þetta var síðsumars, 1944, og ég var stríðsfangi í herbúðum 132, Medicine Hat, Alberta, Kanada.

 Í 3 löng ár hafði engum nýjum föngum verið bætt í búðirnar til samneytis við okkur.

Svo einn daginn kom töluverð sveit nýrra stríðsfanga.

Við söfnuðumst saman við Fangabúðahliðið og horfðum á þegar þeir þrömmuðu inn.

Ég sá fljótt að það voru nokkrir eldri sjóliðar meðal þeirra!

Ég tók eftir því að tveir af nýju stríðsföngunum horfðu stöðugt á mig og þá hrópaði einn þeirra ..... „Hey Kurt, þvílíkur staður til að hittast aftur á!“

Ég kannaðist ekkert við þá og hugsun flaug í gegnum hugann þegar þeir flýttu sér í áttina að mér með útréttan faðminn, til að heilsa mér.

„Ég myndi vilja vita hverjir í fjandanum þessir gömlu karlar væru!“

 Þeir voru augljóslega tveir Kafbátamenn, því ég kannaðist við merkingarnar á búningum þeirra.

 En af hverju myndi sjóherinn allt í einu taka 60 ára menn í Kafbátadeildina?

Var sjóherinn farinn að kalla inn gamla menn síðan úr fyrra stríði?

Ég gat ekki fattað þetta, en smám saman fóru þeir að líta út fyrir að vera kunnuglegir.

Þegar þeir voru nánast að rífa handleggina af mér og hrista hendur og faðmaði mig, reyndi ég í örvæntingu að þekkja þá og þá sagði einn þeirra:

„Ó Kurt, hvert fór tíminn?

           Ég sé að þú ert gáttaður! ... Fyrir fjórum árum? ....... Kafbátaskólinn í Neustadt? ....... manstu ekki? “

Smám saman fór að renna upp fyrir mér ljós!

Mér fannst vandræðalegt að hafa ekki þekkt þá.

Þetta eru Georg Salzmann og Gerd Zimmer! Vinir mínir úr Kafbátaskólanum!

En útlit þeirra ?! Andlit þeirra!

Þeir voru ekki 60 ára, þeir voru 24 ára, sami aldur og ég! Eini munurinn var sá að þeir höfðu ekki verið teknir til fanga fyrr en fyrir nokkrum vikum. Annar þeirra hafði staðið af sér 19 bardagaferðir og hinn 17 ferðir meðan hann þjónaði á ýmsum Kafbátum. Þeir voru mjög Orðum hlaðnir og búnir að hækka í tign og ég öfundaði þá báða. En bara í eina sekúndu eða svo ....... Þá áttaði ég mig á því verði sem þeir höfðu greitt fyrir árin .... tollinn sem stríðið hafði leikið þá, líkamlega og andlega, og breytt þeim í þá í næstum óþekkjanlega gamla menn.

„Ég áttaði mig enn og aftur á því hversu heppin ég hafði verið, að vera sökkt og tekin til fanga 1941, og síðan gerður stríðsfangi í Kanada!

Bókin heitir „Þýski innflytjandinn“ eftir Kurt Schoenthier.

Bókin er skrifað á ensku með hans eigin orðum og óbreytt. Hafðu í huga, enska var ekki hans fyrsta tungumál svo hún er ekki fullkomin!

Ef einhver ykkar hefur áhuga þá er bókin fáanleg hjá Lulu útgáfu og einnig frá Amazon og kannski einnig Barnes & Noble.

Og mundu ... .. hafðu alltaf nóg af sjó undir kjölnum þínum!

The German Immigrant (lulu.com)